استاد حوزه و دانشگاه: مصالح عالیه کودک، مفهومی پویا و منعطف است

پژوهشکده مطالعات اسلامی حقوق و قضا در پژوهشگاه قوه قضاییه با همکاری موسسه آموزش عالی حوزوی امام حسن مجتبی علیه السلام، ماهیت و جایگاه غبطه و مصلحت کودک در فقه، حقوق و اسناد بین الملل  را در نشستی علمی بررسی کردند.

به گزارش روابط‌عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه قوه قضاییه، دکتر علی قبادیان استاد حوزه و دانشگاه در این نشست مصلحت را به لحاظ فقهی منفعتی که دنیا و آخرت کودک را در بر می گیرد توصیف نمود و وجه تمایز غبطه با مصلحت را در فحص برای رسیدن به مصلحت و منفعت برتر کودک برشمرد.

وی گفت: از منظر فقه و با استناد به ادله قرآنی و روایی و اجماع فقها و غرض عقلایی در تصرفات مالی و غیرمالی ولی در خصوص کودک، رعایت مصلحت عالی وی ضروری و ارجح از اکتفا به عدم مفسده است.

همچنین دکتر محمدی رزینی، استاد حوزه و دانشگاه و نماینده دبیرخانه مشترک همکاری حوزه های علمیه و قوه قضاییه در بخش دیگر این نشست، مصلحت کودک را در قوانین جمهوری اسلامی ایران و کنوانسیون حقوق کودک ۱۹۸۹مورد بررسی قرار داد و اظهار داشت: کمیته حقوق کودک، مصالح عالیه کودک را مفهومی پویا و منعطف می داند؛ امری که دائما در حال تکامل بوده و از این رو نیازمند بررسی موردی است.

وی افزود: موقعیت ها و زمان های مختلف، اقتضای مصالح مختلفی را برای هر کودک دارد.