در گوشه و کنار شهرها و روستاهای این سرزمین زنان و مردان بزرگی زندگی میکنند که به مانند دریایی ژرف و پر از گهرهای فراواناند. این گهرها، تجربهها و سنتهایی هستند که با گذر از دورانهای تاریخی مختلف تحت عنوان “فرهنگ عامه”همچنان زنده ماندهاند. تجربیات و سنتها اگر در جایی ثبت و ضبط نشوند، به دست فراموشی سپرده شده و مرگ فرهنگ عامه را به همراه خوهد داشت.
امروزه هر یک از ما در میان اعضای خانواده، روستا یا شهر خود افرادی را داریم که به صُور مختلف حاملان سنتی دیرین هستند. به عنوان نمونه مردی در آستانه هفتاد سالگی که با کمترین ابزارها در اتاقی کوچک در روستای خود تنبور میسازد یا آن مرد کهنسالی که با مهارتی مثالزدنی رشتههای ارغوان را به همدیگر پیوند میدهد و سبدی زیبا میآفریند. پیرزنی روستایی که هزاران قصه و متل را از حفظ است یا طرز تهیه غذا یا کلوچهای محلی را از هزاران سال پیش با خود حمل کرده است. کدخدایی که از دورانهای قحطی و خشکسالی تجربیاتی در ذهن دارد یا آن مغنی که بنا به رسمی آبا و اجدادی نحوه لایروبی قناتها را آموخته است. همچنین مردی خوشالحان که آواهای باستانی را به شیوهای خاص به رشته آواز در میآورد یا خاطراتی از دوران کوچ و هجوم استعمارگران به این سرزمین دارد، همه و همه حاملان سنتهای چند هزارساله سرزمین خویش به شمار میرود.
کتاب تاریخ شفاهی و فرهنگ عامه با علم به این موضوع که در دنیای پرسرعت امروز، مجالی برای ثبت سنتها و توجه به حاملان سنت فراهم نیست، نگاشته شده است. این اثر میتواند راهنمایی مختصر و مفید برای آن افرادی باشد که تمایل دارند تجربیات و سنتهای نهفته در سینه بزرگان خود را مستند کرده و به رشته تحریر درآورند. این کتاب با روشی ساده و خالی از هر نوع پیچیدگی به ما کمک میکند تا بتوانیم سنتهای سرزمین خویش را جاودانه سازیم.