Français
English
در دنیای پرشتاب امروز، مسئله‌ی اصلی دیگر تولید علم نیست، بلکه نحوه به‌کارگیری آن است. مفهومی که در ادبیات علمی به آن «کاربست» گفته می‌شود و این روزها بیش از هر زمان دیگری در کانون توجه پژوهشگران، مدیران، و سیاست‌گذاران قرار گرفته است.
«کاربست» را فرایند انتقال دانش از سطح نظری به عملی تعریف کرده اند. کاربست در حقیقت پلی است میان آنچه در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی تولید می‌شود و آنچه در میدان واقعی جامعه کاربرد دارد.
در علوم انسانی و اجتماعی که مسائل از مسیر واقعیت‌های میدانی قابل درک هستند، مفهوم کاربست اهمیت دوچندان پیدا می‌کند.
هفت اصل برای کاربست موفق
کاربست، برخلاف اجرای صرف یک برنامه، شامل انطباق، اصلاح و حتی بازآفرینی مفاهیم برای تطابق با بسترهای خاص اجتماعی و فرهنگی است.
هفت اصل را برای کاربست موفق معرفی کرده اند: مسئله‌محوری، تناسب با زمینه، کاربردپذیری، جامعیت، مشارکت ذی‌نفعان، انعطاف‌پذیری و پایداری. توجه به این اصول، مسیر بهره‌گیری مؤثر از دانش را در پروژه‌های واقعی هموار می‌سازند.
همچنین کاربست باید بر اساس داده های علمی باشد، اصالت و قابلیت ارزیابی داشته باشد.
بدین ترتیب نقش کلیدی پژوهشگاه هاو مراکز مطالعاتی بسیار مهم است. این نهادها همچون مترجمان زبان پیچیده علم، وظیفه دارند یافته‌های علمی را به زبان تصمیم‌سازان و مجریان منتقل کنند.
تمرکز پژوهشگاه به کاربست های پژوهشی
پژوهشگاه قوه قضاییه که کانون اندیشه و تصمیم سازی در دستگاه قضامحسوب می شود، تلاش کرده است پژوهش های خود را با درنظرگرفتن نیازها و چالش های قضایی برنامه ریزی کند تابا این نقطه گذاری و ارائه کاربست های واقع گرایانه، ایجاد،اصلاح و تغییر روندها و نگرش ها را رقم بزند.
آفرینش مسیرهای جدید برای کاربست نویسی موثر نیاز به بازخوانی تطبیقی متون، بومی سازی تجارب و به اشتراک گذاشتن دانش ها و خلق ایده های نوین دارد. پژوهشگاه قوه قضاییه با تشکیل شش گروه اولیه تصمیم گرفته است این دانش سازمانی را ارتقاء دهد و با برگزاری کارگاه آموزشی کاربست نویسی، بنیان پژوهش را با کاربردی کردن دستاوردها تقویت نماید.
سومین نشست مقدماتی این کارگاه با منبع شناسی و توزیع پژوهشگران در شش گروه به پایان رسید و روز شنبه ششم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ سرفصل های کارگاه در فضای مشارکتی و مدیریت دکتر محمد بارانی، تدوین و نهایی می شود.
گزارش تصویری:
